Wie zijn wij?
Als kind was ik altijd enorm gefascineerd door paarden. Zoals bij vele begon het allemaal in een manege. Pas toen ik 18 was kwam het paard die alles veranderde op mijn pad.
Haar naam is Goldy en zoals haar naam letterlijk bedoelt, het gouden paard. Ze is degene die me alles wat ik nu weet, heeft geleerd. Helaas wil dat ook zeggen dat we samen een hobbelig pad hebben bewandeld. Haar fysieke gestel ging van kwaad naar erger tot het punt waar rijden geen optie meer was. Toen verhuisden we naar een weide, waar Goldy eindelijk 24/7 buiten kon staan met andere maatjes.
Tijdens die overgangperiode leerde ik Noora Ehnqvist kennen, als een wanhopig paardenmeisje die een doodongelukkig paard had waarmee ik geen raad wist.
En laat dit nu net DE deur zijn die me in een volledige andere wereld bracht.
De weg naar nu
Sindsdien kwam het ene paard na het andere op mijn pad. Mona was de eerste om Goldy te vergezellen. Daarna kwam Mila bij de kudde terecht. Een paar maand later maakte Elvis ook deel uit van onze paardenfamilie.
Als enige ruintje wist Elvis geen weet met zijn energie. Die door de andere merries vaak werd berispt. Dan kwam Filou in the picture, match made in heaven.
Als laatste vond ik Malia, de enige dochter van Goldy. Na jarenlang gescheiden geweest besliste ik om Malia en Goldy te verenigen met elkaar. Dit liep echter niet van een leien dakje, aangezien Malia heel wat op haar bord kreeg van Goldy om toegelaten te worden in haar kudde.
Ondanks de grote verschillen in karakters vult iedereen elkaar aan. Ze weten elkaar te appreciëren.
Onze drie pijlers
Kudde
Wat ik niet begrijp is hoe zo veel paarden nog steeds alleen moeten staan.
Na Goldy haar operatie moest zij een hele lange tijd alleen op een stukje weide vertoeven. Zij werd hier ontzettend miserabel van. De dag dat er een maatje bij haar mocht staan werd haar wereld van de ene dag op de andere een heel stuk kleurrijker.
De dag van vandaag heb ik 6 paarden. Van groot naar heel klein.
Van mijn grote Goldy naar mijn mini Elvis. Ieder van hun brengt een meerwaarde aan mijn kudde.
Er is niks beters dan het observeren van een paardenkudde.
Vrije keuze
Eens ik de stap gezet had om met Goldy een weide te huren, kwam mijn interesse in natuurlijk paardenhouden helemaal naar boven. Al jaren zag ik het beeld van paarden op stal en een paar uurtjes op de weide. Maar als ik zag hoe Goldy openbloeide omdat zij eindelijk haar eigen keuzes kon maken waar zij gaat of staat. Toen besefte ik pas hoe een dier zijn leven in ons handen legt.
Het is onze plicht om daar verantwoordelijk en onzelfzuchtig met om te gaan.
Het paard staat altijd centraal. Niet alleen de basisbehoeften maar ook de persoonlijke behoeften van elk paard staan centraal.
Voeding & Beweging
Deze twee woorden zijn onlosmakelijk verbonden met elkaar. Het een kan niet zonder het ander. Paarden in die in het wild leven, leggen tussen de 30 - 60km af per dag, op zoek naar water en eten. Paarden leven volgens het hapje stapje principe. Dat wil zeggen dat paarden grazend en zoekend die 60km afleggen. Het zoeken voor voedsel zorgt voor hun constante rondtrekken. Grassen, kruiden, bladeren, schors, takken, struiken, vruchten,...
Onze locatie bevindt zich nabij de grens van Vlaamse Ardennen. Wij hebben dus geen mooi vlakke weides/tracks. Wat ervoor zorgt dat de paarden hier ook uitgedaagd worden door het terrein. Hun behendigheid wordt op de proef gesteld door de hellingen en dalingen. Maar ook hun gehele lijf dient kracht op te bouwen om deze aan te kunnen.
